Historia palmiarni w Poznaniu zaczyna się w latach 1910-1911, wtedy to wybudowano dla niej pierwszy budynek o powierzchni 534 m2. Składała się wtedy z trzech części – w centralnej znajdowały się palmy, a w dwóch skrzydłach kolekcje kaktusów i roślin tropikalnych. Po 10 latach stworzono tu pierwszy w Polsce dział akwarium, pawilon z basenem dla Victoria regia oraz dział roślin użytkowych. W latach 1928-1929 powstał nowy obiekt o łącznej powierzchni 1694 m2, składający się z 7 pawilonów.

W trakcie II wojny światowej budynek Palmiarni wielokrotnie bywał uszkodzony a część roślin zniszczona. W 1945 roku zniszczeniu uległa prawie cała kolekcja roślin.

W 1946 roku ponownie otwarto Palmiarnię, liczyła wtedy 5 działów i składała się z roślin pochodzących z likwidowanych majątków ziemskich. W latach 60. wybudowane zostało akwarium, będące jednocześnie łącznikiem do przeniesionej i adaptowanej na pawilon hali targowej. Łączna powierzchnia obiektu wynosiła wtedy 2528 m2 przy 18.000 m3 kubatury.

W latach 70. zamknięto Palmiarnię ze względu na jej zły techniczny, a w latach 80. rozpoczęła się budowa nowego obiektu metodą obudowy, dzięki czemu zachowano poprzednią kolekcję roślin.

W 1992 roku zakończono prace budowlane. Palmiarnię o powierzchni 4600 m2 i 46.000 m3 kubatury otwarto do zwiedzania w październiku 1992 roku, składała się wtedy z dziesięciu pawilonów wystawienniczych (w tym dział akwarium) oraz dwóch pawilonów zaplecza. W późniejszych latach co jakiś czas przeprowadzano prace modernizacyjne, stworzono salę konferencyjną oraz dodatkowy pawilon dydaktyczno-usługowy, włączony w cykl zwiedzania, pełniący także funkcję kawiarni.

Obecnie w Palmiarni Poznańskiej znajduje się aż 9 pawilonów dostępnych do zwiedzania:

• Pawilon I – roślinność subtropikalna;
• Pawilon II i III – roślinność klimatu umiarkowanego;
• Pawilon III a – Akwarium;
• Pawilon IV – sukulenty Ameryki;
• Pawilon V i VI – roślinność tropikalna;
• Pawilon VII – rośliny wodne;
• Pawilon VIII – podszycie lasu tropikalnego;
• Pawilon IX – kserofity starego i nowego świata oraz sawanna.

Poniżej zabieramy Was na małą zdjęciową wycieczkę po Palmiarni, ale zapraszamy serdecznie wszystkich miłośników roślin (i nie tylko!) do zwiedzania oraz oglądania tej potężnej i fascynującej kolekcji osobiście.

Poza Palmiarnią warto zwiedzić również zabytkowy Park Wilsona o powierzchni 6,6 h. Wiedzie do niego 6 bram, otaczają go dwa zabytkowe parkany, zrekonstruowane w 1993 roku na wzory pochodzące z 1926 i 1928 roku. Park Wilsona powstał w roku 1834 jako szkółka drzew i krzewów ozdobnych. Szkółka stała się później Szkolnym Ogrodem Botanicznym a później Miejskim Ogrodem Botanicznym. Obecnie Park Wilsona składa się z dwóch części: południowej w stylu angielskim, ze stawami, sztucznymi wzniesieniami i alpinarium, i północnej w stylu francuskim, z geometrycznym układem ścieżek i roślinności.

Wszystkie informacje na temat zwiedzania Palmiarni znajdziecie tutaj.